Giganty w Unii

Wśród krajów należących do Unii Europejskiej Polska jest niekwestionowanym liderem pod względem wydobycia węgla kamiennego. Z całą pewnością można też powiedzieć, że jesteśmy potęgą stalową. Elektrownie stanowią mogą sprzedawać prąd na rynki, które jeszcze niedawno były dla nich całkowicie niedostępne.

Przystąpienie Polski do UE spowodowało gigantyczne zmiany w sytuacji największych naszych przedsiębiorstw. Otworzył się wielki rynek, który potrzebuje 180 milionów ton węgla rocznie, prawie 100 milionów ton wyrobów stalowych i ogromne ilości energii. Przygotowanie do otwarcia granic trwało jednak kilka lat i, choćby w energetyce, ciągle dalekie jest od finału. Jak trudne były to przygotowania najlepiej wiedzą hutnicy i górnicy. W polskich hutach w 1990 roku pracowało 147 tysięcy ludzi. Dzisiaj w branży zatrudnionych jest około 20 tysięcy osób, a i to załogi ciągle są odchudzane. W kopalniach redukcje zatrudnienia były jeszcze większe i ciągle nie widać ich końca.

Pierwsze miesiące w Unii były jednak dla polskich gigantów wyjątkowo pomyślne. Takich cen na węgiel, czy wyroby hutnicze nie notowano od ponad 20 lat. Aby kupić węgiel koksujący. czy koks trzeba starać się o kontrakty wiele miesięcy przed dostawami. Na zachodnioeuropejskich giełdach handlowcy „na pniu” kupują każdą pojawiającą się dostawę. Zdaniem specjalistów taką hossę trzeba koniecznie wykorzystać, do tego by odpowiednio przygotować się na cięższe niż dzisiaj czasy. Tylko w hutach wchodzących w skład Ispat Polska Stal na inwestycje planuje się przeznaczyć 2.6 miliarda złotych. W górnictwie potrzeby są jeszcze większe, ale problem polega na tym, że nie wiadomo, kto miałby wykonać najdroższe inwestycje. Właściciel, czyli dzisiaj państwo, twierdzi. że to zadanie dla inwestora. który wykupi kopalnie. Na razie nie wiadomo kto miałby nim być. Koncerny energetyczne, które byłyby naturalnym dla górnictwa partnerem narzekają na brak pieniędzy. Nawet w Południowym Koncernie Energetycznym, największym polskim producencie energii, kasa jest pusta. bo... zyski zabiera państwo za pomocą najwyższej w Europie akcyzy.