Rezydent zapłaci

Adam Woźniak

4 listopada 2004, 0:00

Zakres obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych może być nieograniczony lub ograniczony.
Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, objęte zostały jedynie osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Ograniczony obowiązek podatkowy dotyczy osób fizycznych niemieszkających w Polsce, ale na jej terytorium pracujących i otrzymujących z tego tytułu wynagrodzenie (miejsce wypłaty wynagrodzenia nie jest istotne).

Przepisy o nieograniczonym i ograniczonym obowiązku podatkowym stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. Podstawowe znaczenie dla prawidłowego zastosowania norm rozdzielających roszczenia podatkowe umawiających się państw ma określenie, w którym z nich podatnik mieszka, czyli którego państwa jest rezydentem podatkowym. Ono bowiem ma zasadnicze prawo do opodatkowania dochodu, a tylko niektóre z kategorii dochodów podlegają opodatkowaniu w państwie ich źródła.

Przepisy OECD i oparte na nich polskie umowy międzynarodowe o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają kryteria ułatwiające wskazanie miejsca zamieszkania podatnika. Otóż:

osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania,

jeżeli osoba ma stałe miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (centrum interesów życiowych),

jeżeli nie można ustalić, z którym państwem osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z umawiających się państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, w którym zwykle przebywa,

jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, którego jest obywatelem,

jeśli osoba jest obywatelem obydwu państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe władze umawiających się państw rozstrzygają tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

W wielu umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania nie występuje kryterium obywatelstwa (obywatelstwo jest wtedy okolicznością nie mającą wpływu na wyznaczenie obowiązków podatkowych osoby fizycznej) lub to kryterium ma zastosowanie dopiero w sytuacji, gdy wszystkie inne sposoby ustalenia miejsca zamieszkania okazały się niewystarczające.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych posługuje się pojęciem "miejsca zamieszkania", jednakże go nie definiuje. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się w art. 25 Kodeksu Cywilnego, według którego miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu (we wskazanej definicji występują więc dwie przesłanki uzyskania miejsca zamieszkania: przebywanie w danej miejscowości oraz zamiar stałego tym pobytu).

Wideo

Jakie są wczesne objawy boreliozy?

FACEBOOK

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

KONTAKT

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Dzieje się w Polsce i na świecie – czytaj na i.pl

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera

Rozpowszechnianie niniejszego artykułu możliwe jest tylko i wyłącznie zgodnie z postanowieniami „Regulaminu korzystania z artykułów prasowych”i po wcześniejszym uiszczeniu należności, zgodnie z cennikiem.