Wyspa wśród równin - W środę z naszą gazetą mapa Ślężańskiego Parku Krajobrazowego

Niektórzy energoterapeuci udowadniają magiczne właściwości góry, nazywając ją „dolnośląskim czakramem”. Neopoganie twierdzą, że jest dawnym lądowiskiem kosmitów. Zaś dla większości turystów Ślęża to po prostu ulubiony cel wycieczek

Tajemnicze kamienne rzeźby stojące od wieków na zboczach Ślęży, stary kościółek na szczycie i odległa przeszłość historyczna, urocze widoki i specyficzny, górski mikroklimat – wszystko to sprawia, że Ślęża jest bardzo chętnie odwiedzana nie tylko przez mieszkańców Wrocławia i okolic, ale i zagranicznych turystów. Zwłaszcza że wiedzie na nią łagodny żółty szlak, idealny dla starszych lub mniej wytrzymałych turystów.
Ślęża – dawniej też nazywana Sobótką – jest najwyższym, bo mierzącym 718 m wysokości n.p.m., szczytem Masywu Ślęży. Ze względu na imponujący wygląd niektórzy nazywają ją Śląskim Olimpem. Jest rzadkim w Polsce przykładem gór, które stanowią wyspę wśród równin.
To wyjątkowe położenie wykorzystali w latach 50. XX wieku twórcy i budowniczowie nadawczego centrum radiowo-telewizyjnego ze słynnym masztem nadajnikiem wysokim na 130 m. Dzięki niemu sygnał radiowy dociera aż pod Zieloną Górę.
– W tym roku nasz obiekt obchodzi 50-lecie budowy. Kiedyś pracowało tu 30 ludzi, teraz tylko 9 – opowiada Jerzy Cholewa, od 10 lat dyżurny w centrum. Mówi, że wiele osób zazdrości mu pracy. – Czasami siedzę sam na dyżurze przez cztery dni. Prawie jak w więzieniu, tylko jedzenia nikt nie przynosi – żartuje. Obok centrum stoi schronisko, wybudowane w 1908 roku w stylu szwajcarskim. – Problem w tym, że nie da się tu dojechać samochodem, chyba że terenowym, a jedzenie trzeba jakoś dowozić – ubolewa jego pracownica Jadwiga Konczewska. Przyznaje, że często bywają tu bioenergoterapeuci. – Twierdzą, że tu jest świetne promieniowanie, po Wawelu najlepsze. Ale wielu turystów skarży się na ból głowy, może od tego? – zastanawia sie.
Ślężę odwiedzają też historycy i archeolodzy. Nic dziwnego, bo od początku VII w. p.n.e. do wczesnego średniowiecza Ślęża, pobliska Radunia i Wieżyca były miejscami pogańskiego kultu religijnego. Z zamierzchłych wieków pochodzą tajemne kamienne kręgi i rzeźby z granitu – postać z rybą, znana też jako Panna z rybą i Niedźwiedź.
Góra kryje wciąż sporo tajemnic do odkrycia. W 2004 roku archeolodzy z UWr, którzy po raz pierwszy badali teren pod kościołem, znaleźli na Ślęży fragment romańskiej rzeźby i ruiny
XIV-wiecznego zamku. Być może są to ślady dawnego opactwa augustianów. •